Сауле Жанпеисова - Сорбон

Эй сорўбон, охиста рон, к-ороми чонам меравад,
В-он дил, ки бо худ дошўтам бо дилситонам меравад.

Ман мондаам махчур аз-у, бечораву ранчур аз-у,
Гуи, ки неше дур аз-у, дар устухонам меравад.

Гуфтам ба найрангу фусун пинхон кунам рози дарун,
Пинхон намемонад, ки хун бар остонам меравад.

Махмил бидор, эй сорўбон, тунди макун бо корўвон,
К-аз ишки он сарви равон, гуи, равонам меравад.

У меравад доманкашон, ман захри танхои чашон,
Дигар мапурс аз ман нишон, к-аз дил нишонам меравад.

Баргашт ёри саркашам, бигзошт айши нохушам
Чун мичмаре пуроташам, к-аз сар духонам меравад.

Бо он хама бедоди у в-ин ахди бебунёди у,
Дар сина дорам ёди у ё бар забонам меравад.

Боз ою дар чашмам нишин, эй дилситони нозанин,
К-ошубу фаръёд аз замин бар осмонам меравад.

Шаб то сахар менагнавам в-андарзи кас мешнавам,
В-ин рах на косид меравам, к-аз каф инонам меравад.

Гуфтам: бигирям, то ибил чун хар фуру монад ба гил,
В-ин низ натўвонам, ки дил бо корўвонам меравад.

Сабр аз висоли ёри ман, баргаштан аз дилдори ман,
Гарчи набошад кори ман, хам кор аз онам меравад.

Дар рафтани чон аз бадан гуянд хар навъе сухан,
Ман худ ба чашми хештан дидам, ки чонам меравад.

Саъди, фигон аз дасти мо, лоик набуд эй бевафо,
Токат намеорам чафо, кор аз фигонам меравад.